Οι Πρωτόπλαστοι και το Ευλογημένο Φίδι

Οι Πρωτόπλαστοι και το Ευλογημένο Φίδι.
 

Πριν πάρα μα πάρα πολλά χρόνια, όταν ο Θεός γύριζε μόνος του στο άπειρο κενό, του χώρου και του χρόνου, αποφάσισε να δημιουργήσει από το τίποτα και χώρο και χρόνο. Δημιούργησε λοιπόν και ένωσε, τέσσερεις δυνάμεις της φύσης* σχηματίζοντας έναν κόμβο καθαρής ενέργειας, όπου το αποτέλεσμα ήταν να προκληθεί μια τεράστια έκρηξη*. Τα χρόνια περνούσαν και ήδη είχαν σχηματιστεί Γαλαξίες, αστέρια, πλανήτες, ηλιακά συστήματα και ένα σωρό άλλα.

Ανάμεσα σε όλα αυτά, ένας πλανήτης που ονομάστηκε Γη, ξεχώριζε για την ομορφιά του. Ήταν γαλάζιος εξαιτίας της θάλασσας, μα και πράσινος, εξαιτίας της βλάστησης του.

Αλλά αυτό που τον έκανε ιδιαίτερα ξεχωριστό μέσα σε ολόκληρο το σύμπαν, ήταν ότι μπορούσε να προσφέρει ζωή. Έτσι λοιπόν ο Θεός αποφάσισε να με κάποιο τρόπο να γεμίζει την Γη μας, με ερπετά, αμφίβια, πτηνά, θαλάσσια και θηλαστικά ζώα. Η ζωή κυλούσε όμορφα στην Γη αλλά κάτι της έλειπε. 

Τότε ο Θεός αποφάσισε να καλύψει αυτό το κενό, δημιουργώντας τον άνθρωπο. Πήρε χώμα από την ίδια την Γη δίνοντάς του σχήμα και με ένα φύσημα, ο άνθρωπος ανέπνεε ως ζωντανός οργανισμός όπως και τα υπόλοιπα ζώα του πλανήτη μας. Τον ονόμασε Αδάμ*. Κατόπιν παίρνοντας κομμάτι από το πλευρό το Αδάμ δημιούργησε την Εύα*. Αυτό το έκανε για να έχει σύντροφο ο Αδάμ και να μην είναι μόνος του. Αφού ο Θεός ολοκλήρωσε το έργο του, θα έπρεπε να δει, αν τα δημιουργήματα του, είναι ικανά να γίνουν μέρος της Γης. 

Τους έφτιαξε λοιπόν έναν χώρο δοκιμασίας, που τον ονόμασε, Κήπο της Εδέμ! Ο κήπος είχε μέσα πολλά είδη δέντρων, αλλά και ζώων και έμοιαζε να ήταν το ιδανικότερο μέρος για να ζήσει κάποιος. Δεν θα πεινούσε, αλλά ούτε θα χόρταινε κανείς. Δεν θα διψούσε, αλλά δεν θα ξεδιψούσε, όπως επίσης δεν θα πέθαινε αλλά ουσιαστικά δεν ζούσε, αφού δεν θα υπήρχαν διαφορετικές μέρες και νύχτες. Κάθε μέρα θα ήταν ίδια ακριβώς με την προηγούμενη και οι Πρωτόπλαστοι δεν θα είχαν κάποιο ρόλο για την ύπαρξη τους.

 Στην μέση του κήπου υπήρχε μια μηλιά που είχε κατακόκκινα και ζουμερά μήλα. Ήταν το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού. Ήταν υποτίθεται το δέντρο με τους απαγορευμένους καρπούς, από το οποίο όποιος έτρωγε θα γινόταν θνητός και ευάλωτος σε αρρώστιες και ατυχήματα, μα θα αποκτούσε σιγά σιγά την γνώση όλου του κόσμου. Ο Θεός δεν μπορούσε να βλέπει άλλο πια το δημιούργημά του, τον άνθρωπο να μην έχει κάποιο σημαντικό ρόλο, σε όλα εκείνα τα οποία δημιούργησε, και αποφάσισε να αναθέσει σε ένα φίδι, να παρακινήσει τον Αδάμ και την Εύα να φάνε από το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού! Όλα ήταν έτοιμα για την μεγάλη δοκιμασία. Ο ουσιαστικός ρόλος του ανθρώπου ήταν προ τω πυλών, ενώ η Εποχή του κήπου της Εδέμ τελείωνε οριστικά.

 

Έτσι λοιπόν όταν η Εύα βρέθηκε στο κέντρο του κήπου, είδε πάνω σε μια μηλιά, ένα φίδι.

Τότε η Εύα το ρώτησε:

-Εύα: Τι κάνεις εσύ εδώ;

-Φίδι: Ο Θεός μου ανέθεσε να φροντίσω προστατεύω αυτό το δέντρο, για να μην φάει κανείς από τους καρπούς του;

-Εύα: Γιατί;

-Φίδι: Γιατί εδώ υπάρχει η Γνώση του Καλού και του Κακού. Η γνώση που θα ανοίξει τα μάτια, όποιου τους φάει πέραν από αυτόν τον κήπο!

-Εύα: Και τι υπάρχει πέραν από αυτό το κήπο;

-Φίδι: Όλα τα υπέροχα δημιουργήματα που έχει φτιάξει ο ίδιος ο Θεός!

-Εύα: Τότε θα φάω. Θέλω να δω τι υπάρχει πέρα από εδώ!

-Φίδι: Θα δεις και θα νιώσεις υπέροχα πράγματα. Θα μπορείς να δεις νέους ορίζοντες, νέα μέρη. Θα μπορέσεις μια μέρα να αγγίξεις ακόμα και τον ουρανό και το φεγγάρι. Κάθε μέρα θα είναι διαφορετική. Άλλοτε εύκολη, άλλοτε δυσκολότερη, αλλά θα ζεις με σκοπό. Θα υπάρχει ουσία. Να ξέρεις όμως ότι το τίμημα θα είναι μεγάλο.

-Εύα: Τι τίμημα;

-Φίδι: Θα είσαι ευάλωτη σε ασθένειες και ατυχήματα. Θα γίνεις θνητή και κάποια μέρα θα πεθάνεις.

-Εύα: Μα αν πεθάνω, τότε ποιος θα είναι ο σκοπός του ανθρώπου; Ένα τέλος;

-Φίδι: Ναι! Εκτός και αν φάει από τον καρπό του δέντρου και ο Αδάμ. Τότε θα είστε και οι δύο θνητοί, αλλά η μεταξύ σας ένωση θα δημιουργεί ζωή και πάλι και τότε ουσιαστικά, θα είναι σαν να είστε αθάνατοι, αφού τα παιδιά σας θα δημιουργούν άλλα παιδιά και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος να υπάρχει για πάντα!

-Εύα: Σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες που μου έδωσες, θα το πω και στον Αδάμ.

Μετά από λίγη ώρα, ο Αδάμ και η Εύα, βρισκόντουσαν μπροστά στο δέντρο και το Φίδι.

Κόβει η Εύα και δίνει και στον Αδάμ και τρώνε και οι δύο τον καρπό του Δέντρου. Ξαφνικά ο μικρός κήπος της Εδέμ εξαφανίζεται, μα ένας απέραντος πανέμορφος κόσμος απλώνεται μπροστά τους, έτοιμοι να τον ανακαλύψουν. 

Ένα συναίσθημα που ποτέ πριν δεν είχαν αισθανθεί, ο ένας για τον άλλον, έγινε η κινητήριος δύναμη για αντεπεξέλθουν απέναντι στις δυσκολίες του νέου κόσμου. Ήταν η ΑΓΑΠΗ που έτρεφαν ο ένας για τον άλλον. Αυτή τους οδήγησε στην δημιουργία νέων ανθρώπων, όπου με τα κατορθώματα τους τελικά άγγιξαν τον ουρανό, που κατέκτησαν το φεγγάρι,

          που μπορούν και βλέπουν τον μακρινό ορίζοντα του σύμπαντος.

Το Φίδι στεναχωρήθηκε για όλο αυτό, επειδή θα απομακρυνόταν από τους ανθρώπους. Όμως ο Θεός επειδή ήθελε να το ευχαριστήσει που τον βοήθησε και του ανέθεσε έναν από τους πιο σημαντικούς ρόλους λέγοντάς του:

-Φίδι ευλογημένο θα είσαι γιατί εκπλήρωσες τον σκοπό σου. Ευλογημένο θα είσαι γιατί τώρα που οι άνθρωποι θα είναι ευάλωτοι στις ασθένειες, εσύ θα τους εμπνεύσεις για να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους και να θεραπεύονται, όταν εκείνοι θα αρρωσταίνουν. 

 

 * τέσσερεις δυνάμεις της φύσης: Ασθενής πυρηνική, Ισχυρή πυρηνική, Ηλεκτρομαγνητική, Βαρύτητα.

Οι 4 Θεμελιώδεις δυνάμεις (Fundamental Forces) 

 *τεράστια έκρηξη: Η Μεγάλη Έκρηξη είναι κοσμολογική θεωρία σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπερβολικά πυκνή και θερμή κατάσταση, πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang) 

*Αδάμ: 
Το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει "άνθρωπος" ή "ανθρώπινο γένος", και έχει κοινή ρίζα με τη λέξη "γη" (αδαμά)

*Εύα: 
Το όνομά της σημαίνει "χορηγός ζωής" ή "ζωή".
"Πλάστηκε κατά την έκτη μέρα της δημιουργίας" από την πλευρά του Αδάμ την οποία πήρε ο Θεός όταν αυτός κοιμόταν (Γένεση 2,21). Γι' αυτό και στα εβραϊκά ονομάστηκε "Χαββά" δηλαδή "ανδρίς", ότι δηλ. από τον άνδρα πάρθηκε, ενώ η μετάφραση των Εβδομήκοντα την ονομάζει "γυνή".

Διασκευή- Αναθεώρηση- Επιμέλεια 

Λεωνίδας Μουτάκης